Hilary Krzysztofiak z obrazem Monstrancja, 1970

Hilary (Hilary Krzysztofiak), malarz, grafik i scenograf teatralny, urodził się w Szopienicach na Śląsku w 1926 roku. Studiował w warszawskiej ASP. Był członkiem awangardowej Grupy St-53, redaktorem graficznym m.in. pism "Po prostu" i "Ruchu Muzycznego".

Uczestniczył w ważnych wydarzeniach artystycznych m.in. w Arsenale, I Plenerze w Osiekach, Biennale Form Przestrzennych w Elblągu, wystawach Galerii Krzywego Koła i Salonu Współczesności, odgrywając istotną rolę w kształtowaniu nowoczesnej sztuki Polskiej w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych. Projektował też scenografię do wielu sztuk m.in. Ionesco i Mrożka, z którym się przyjaźnił.

W końcu lat sześćdziesiątych, mimo osiągniętej pozycji, po jednej ze swoich wystaw, nie wrócił do kraju - zdecydował się na emigrację nie znajdując dostatecznej przestrzeni wolności dla siebie i swej sztuki. Po jego wyjeździe pracownia artysty w Warszawie została zaplombowana, potem obrazy wyrzucono na śmietnik, a pracami na papierze dekarze palili pod kotłami ze smołą podczas remontu dachu nad kinem "Wisła".

Aktywne życie i twórczość artystyczną kontynuował Hilary z sukcesami w Niemczech, a następnie w Stanach Zjednoczonych. Brał udział w wystawach zbiorowych, miał też kilkanaście wystaw indywidualnych. W 1976 roku otrzymał nagrodę Fundacji im. A. Jurzykowskiego w Nowym Jorku. Był osobą znaną w polskich środowiskach emigracyjnych, m.in. w kręgu paryskiej "Kultury". Pisali o nim m. in. J. Czapski, S. Mrożek, W. Odojewski. Zmarł nagle w 1979 roku w Stanach Zjednoczonych, w wieku 52 lat.

W kraju cenzura PRL skazała go na nieistnienie. Chcąc przywrócić jego postać dziejom powojennej polskiej sztuki, Muzeum Narodowe w Warszawie, w marcu 1997 roku prezentowało w Galerii Zachęta wystawę twórczości Hilarego. Wystawa ta następnie gościła w Muzeum Śląskim w Katowicach i w Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie.

Strona główna