Hanna Bogusławska

Anna Bogusławska (z domu Hanna Dobrowolska) urodziła się 3 maja 1907 roku w Piotrkowie Trybunalskim. W roku 1929 rozpoczęła studia na Wydziale Humanistycznym UW, a wkrótce potem równoczesną naukę na Wydziale Pedagogicznym Wolnej Wszechnicy Polskiej (WWP). Będąc studentką opublikowała pracę Grafika książki a czytanie (Warszawa 1933) i przełożyła na polski podręcznik G.L. Andersona pt. Ciche czytanie w świetle badań psychologicznych i pedagogicznych (1932). Po ukończeniu studiów podjęła na WWP własne prace badawcze pod kierunkiem Heleny Radlińskiej w zakresie teorii czytania. Efektem tych prac była książka Technika czytania a czytelnictwo (Warszawa 1938). W latach 1938-1939 redagowała pismo młodzieży szkolnej "Młody Spółdzielca"; pisywała artykuły i reportaże do prasy spółdzielczej; redagowała popularne kalendarze książkowe "Społem". W czasie wojny wstąpiła do AK i na tajnych kompletach uczyła historii i języka polskiego. Brała udział w powstaniu warszawskim, a później wraz żołnierzami powstania wywieziona została do obozu w Niemczech. Wspomnienia powstańcze opublikowała w 1947 roku w książce Ludzie walczącej Warszawy. Po zakończeniu wojny została w Niemczech i zgłosiła się do służby w szkolnictwie wojskowym dywizji gen. S. Maczka. W latach 1946-1947 była nauczycielką propedeutyki filozofii w Liceum I Dywizji Pancernej w Niemczech (w Quackenbruck). W 1947 roku wyjechała do Wielkiej Brytanii. Na promie postanowiła zmienić nazwisko i imię na Anna Bogusławska. Zamieszkała na stałe w Anglii i rozpoczęła pracę w Londynie jako kierownik kulturalno-oświatowy w hostelach polskich dla rodzin wojskowych (1948-1951). Odbyła roczny kurs bibliotekarstwa w North Western Polytechnic w Londynie. Od 1951 pracowała jako nauczycielka w polskich sobotnich szkołach, studiując jednocześnie i pracując jednocześnie fizycznie. Podjęła próby stworzenia nowej, ułatwionej metody nauki czytania po polsku, czemu służyły opracowane przez nią elementarze i podręczniki z cyklu "Bawię się i czytam". Publikowała w fachowej prasie emigracyjnej: "Przewodniku Kulturalno-Oświatowym" (wyd. YMCA), "Wychowaniu Ojczystym", które współredagowała w latach 1969-1983 (wyd. Polska Macierz Szkolna) i innych. Była członkiem United Kingdom Reading Association oraz Guild of Teachers of Backward Children. Należała również do Związku Pisarzy Polskich na Obczyźnie.

Od 1984 roku współpracowała z Wydawnictwami Szkolnymi i Pedagogicznymi w Warszawie i publikowała artykuły w "Życiu Szkoły". Pisała również nowele i wiersze. W 1964 roku otrzymała I Nagrodę w konkursie "Tygodnia Polskiego" za opowiadanie Ostatnie tygodnie z Leszkiem.

Była autorką kilkunastu podręczników i elementarzy do nauki czytania i pisania, a także książek dla dzieci ułatwiających zabawę i naukę. W 1961 roku opublikowała też Przyjdę i zagram... Obrazek sceniczny o młodym Chopinie, a w 1965 rozdział w pomnikowej Literaturze polskiej na obczyźnie 1940-1960 pod redakcją Tymona Terleckiego, poświęcony Literaturze dla dzieci i młodzieży.

Zmarła w listopadzie 2001 roku w Londynie.

Strona główna